skip to main |
skip to sidebar
Το blog αυτό έχει ως θέμα τα έργα τέχνης και τη ζωή του Ολλάνδού ζωγράφου Vincent Van Gong. Μέσα σε αυτές τις σελίδες θα βρείτε, εκτός από τα σχόλια σας, σκέψεις του ίδιου του ζωγράφου απόψεις άλλων για αυτόν, καθώς και σχολισμό των έργων του. Με εκτίμηση P.G.
Van Gong, Αυτοπροσωπογραφία, 1888
Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ VINCENT VAN GONG
Ο Vincent Van Gong (1853-1890) ήταν αυτοδίδακτος. Ξεκίνησε να ζωγραφίζει όταν ήταν 27 χρονών. Μέσα σε 10 χρόνια, ως τη χρονιά που αυτοκτόνησε, δημιούργησε 800 περίπου πίνακες. Έζησε φτωχός και συχνά δεν μπορούσε να εξασφαλίσει ούτε την τροφή του. Στο Παρίσι γνώρισε νέους ζωγράφους και σκέφτηκε να δημιουργήσει ένα εργαστήρι, όπου θα ζούσαν καλλιτέχνες της εποχής με νέες ιδέες. Τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν συνεχώς άρρωστος. Μπήκε σε άσυλο κι εκεί ζωγράφισε τους πιο σπουδαίους πίνακές του. Φεύγοντας από το άσυλο δούλευε με μανία σαν να προαισθανόταν το θάνατό του. Αυτοκτόνησε με περίστροφο στους αγρούς.
Ο Van Gong αγαπούσε τη φύση, τη γη και τους αγρότες. Στις πρώτες του ζωγραφιές βλέπουμε τη σκληρή ζωή των ανθρώπων που δούλευαν στους αγρούς.Πίσω από τα ζωγραφισμένα πρόσωπα έβαζε για φόντο γιαπωνέζικες ζωγραφιές, τοπία ή γκέισες. Λάτρευε το κίτρινο χρώμα, που σήμαινε γι΄ αυτόν αγάπη και ζωή.
Πληροφορίες
- P.G.
- Φοιτήτές του Τμήματος Πολιτισμικής Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Αιγαίου
Van Gong, Νυχτερινό καφενείο (εσωτερικό), 1888 (70Χ89 εκ.)
Λόγια του ζωγράφου για τον πίνακα: "Στον πινακά μου Νυχτερινό Καφενείο
προσπάθησα να εκφράσω την ιδέα ότι το καφενείο είναι μέρος όπου κάποιος
μπορεί
να καταστρέψει τον εαυτό του να τρελαθεί, ή να εγκληματίσει!"
Ανάλυση Πίνακα
Στο Νυχτερινό Καφενείο εμφανίζονται μοναχικοί μεθυσμένοι στα τραπέζια τους, κάποιος που έπαιζε μπιλιάρδο, ένα ζευγάρι αγκαλιασμένο στη γωνία, ένα σερβιτόρος. Η πάλη και η αντίθεση είναι πανταχού παρούσες, στα εντελώς αντιθετικά χρώματα κόκκινο και πράσινο, στις σκυμμένες, μισοκοιμισμένες μορφές της νύχτας, στο άδειο καταθλιπτικό δωμάτιο, στο βιολετί και στο μπλε χρώμα.Είναι ένας πίνακας που εκφράζει μια απαισιόδοξη αντίληψη για τη ζωή.
60 σχόλια:
Μου αρέσει πολύ ο Van Gong και πρόσφατα πήγα στο μουσείο του στην Ολλανδιά. Ενθουσιάστηκα μιας και είδα πολλούς από τους πινακές του που μέχρι πρότινος έβλαπα μόνο στα βιβλία.
Γιάννης, Ναύπακτος
Gia sas, eimai h Koula pou thn kupro!mou aresei pola o van gong kai eidika o pinakas nykterino kafeneio.Prosfata diavasa pos meso ths antithesis tou leptesthitou roz tou atofiou kokkinou kai prasinou kai metous kitrinoprasinous kai bleprasinous tonous thimizei thn kolasi me tis xrisokokkines floges ths!
Filouthkia
Ίντα κάνετε μπρε; Είμαι ο Μανωλιός από τα Σφατσά. Τί Van Gong και πράσινα άλογα; Ένας είναι ο καλλιτέχνης, ο Ξυλούρης!
ωστε ο ζωγραφος εμπνευστηκε απο ενα καφενειο της εποχης του...αραγε ενας σημερινος καλλιτεχνης απο τι θα μπορουσε να εμπνευστει? σιγουρα οχι απο τους τροπους ψυχαγωγιας και διασκεδασης του Νεοελληνα..
πότε επιτέλους θα φτιάξετε ένα blog της προκοπής;
Καλά τι πέρνετε εκεί στο Λέσβο; Τι είναι αυτά ποθ γράφετε; Δεν καταλαβαίνω...
Απάντηση στη Φλέρη: πιστεύω πάντως πως η σημερινή πραγματικότητα δεν απέχει και πολύ από την εποχή που ο Van Gong έχει ζωγραφίσει αυτό το έργο... Οι μεγάλοι καλλιτέχνες πάντα βρίσκουν τον τρόπο να περνούν το μήνυμα τών καιρών του!!!
Πιστεύω πως το καφενείο του Van Gong δεν απέχει καθόλου από τη σημερινή εικόνα των καφενείων. Όλο μεθυσμένους Μυτιληνιούς βρίσκεις, οι οποίοι είναι και έκφυλοι. Αυτα είχα να πω. Χαίρε προνοητικέ καλλιτέχνη!!!!!!!!
Όταν βλέπω αυτόν τον πίνακα του Van Gong δεν θα έλεγα ότι μου περνά τη μίζερη και ζοφερή ατμόσφαιρα που περιγράφει ο καλλιτέχνης, αντίθετα κάτι που μοιάζει στη φύση με αισιόδοξία με διακάτέχει.Τι να πει κανείς, άγνωσται αι βουλαί της ψυχής του ανθρώπου... Παρατηρώντας όμως προσεκτικότερα άλλα έργα του, αυτήν την αίσθηση την έχω γενικά για αυτόν το ζωγράφο...
Εγώ πάντως δε συμφωνώ μαζί σου! Πιστεύω πως μια γενική θλίψη προβάλλει ακόμη και από τα πιο "ανώδυνα" θέματα των έργων του...
Θα σας ξαναεπισκεφτώ σύντομα.
Φιλιά από Θεσσαλονίκη
Αναμφίβολα πάντως, ο Van Gong ήταν ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης ο οποίος όπως όλοι οι καλλιτέχνες έφτασε στη θέαση του αγαθού και μετά αυτοκτόνησε...
Τι καλά ευτυχώς υπάρχουν και τα blog για να γράφεις ότι θέλεις. Να διαβάζεις και καμιά βλακεία για να περνά η ώρα.
Το καλό που σας θέλω να αρχίσετε να κάνετε και κάποια σχόλια για τη ζωή του καλλιτέχνη, αλλιώς δεν ξαναμπαίνω στο blog σας.
Ίσως, τελικά, να φταίει ο τρόπος που έβλεπε ο Van Gong τον κόσμο... Γιατί για αυτόν όλοι οι άνθρωποι του μετέδιδαν την ανασφάλεια. Μάλλον επειδή στην εποχή του οι ζωγράφοι δεν είχαν καλή φήμη, η συμπεριφορά προς τους καλλιτεχνες ήταν επιφυλακτική. Αυτός ο κοινωνικός "αποκλεισμός" στοίχισε πολύ στον Van Gong.
Εν συνεχεία των προηγουμένων, θα ήθελα να συμπληρώσω ότι ο Van Gong είχε έναν αρκετά "δυσκολο" χαρακτήρα, ο οποίος δεν τον βοηθούσε να επικοινωνήσει με τους ανθρώπους.
Μου αρέσει ο Van Gong, οι "καθαρες" πινελιές του, τα ζωντανά χρώματα, το ιδιαίτερο στιλ του... Ποτέ μου δε σκέφτηκα για κάποιο από τα έργα του ότι η θλίψη είναι το εναρκτήριο λάκτισμα για το ζωγράφο...
Την πρώτη φορά που είδα εργα του Van Gong ενθουσιάστηκα με την πληθώρα χρωμάτων που εμφανίζονται στον καμβά του. Μη γνωρίζοντας πράγματα για το βίο του θεώρησα πως σαν προσωπικότητα θα ήταν γεμάτη και ολοκληρωμένη, ένας ευτυχισμένος άνθρωπος γεμάτος χαρά και πάθος για ζωή και δημιουργία. Τελικά γνωρίζοντας τον περισσότερο...
Όντως, μαθαίνοντας περισσότερα για τη ζωή του και τον τρόπο με τον οποίο έγινε τελικά ζωγράφος, ανακάλυψα ότι τελικά δεν ήταν καθόλου ο άνθρωπος που είχα φανταστεί και είχα πλάσει με το μυαλό μου... Επεξηγώντας αυτά που λέω, αναφέρω απλά τη συνεχή αλλαγή επαγγελμάτων και τόπων διαμονής, που έκανε μέχρι να καταλήξει σε αυτό καθαυτό το επάγγελμα του ζωγράφου...
Παρακολουθώντας τη ζωή του παρατηρούμε συχνές αλλαγές στη θεώρηση της ζωής, που τον οδηγούν σε συνεχείς μετακινήσεις. Αυτά τα γεγονότα αποδεικνύουν μια ανασφαλή προσωπικότητα.
Προσπαθούσε σε όλη του τη ζωή να αποδείξει στον πατέρα του ότι αξίζει.Έτσι,ξεκίνησε να επαγγέλεται τον έμπορο έργων τέχνης, μία εργασία η οποία ήταν αξισέβαστη τα χρόνια εκείνα. Ωστόσο δεν τα κατάφερε με ότι και αν καταπιάστηκε και σε ηλικία 30 χρονών ξεκίνησε να ζωγραφίζει...
Πραγματικά ήταν πολύ μεγάλος όταν καταπιάστηκε με τη ζωγραφική... Πολλοί θα έλεγαν ότι ήταν πλέον πολύ αργά για να μπορέσει να κάνει κάτι αξιόλογο, μια και δεν κατείχε την τεχνική που απαιτούνταν. Ωστόσο ο Van Gong διέψευσε κάθε τέτοια κριτική της εποχής ή και μεταγενέστερη. Όσο ζούσε πούλησε μόνο ένα πίνακά του... Τι ειρωνεία, ε;!!! Σημερα τα έργα του είναι πανάκριβα...
To noemvrio episkeutika to mouseio tou Van Gogh sthn Ollandia kai omologw oti den me trelane...na fantasteite o "kammenos" ekane se 15 meres 15 peripou pinakes me amygdalies...eleos...
Πραγματικά αυτό με τους ζωγράφους και γενικότερα με ολους τους καλλιτέχνες είναι τραγικό!Κανενός το έργο δεν εκτιμήθηκε όντας εν ζωή. Μόνο ο Picasso ήταν απο τους τυχερούς και o Dalie που με την τρέλα που κουβαλούσε δεν έδινε σημασία στα λόγια κανενός.Και καλά έκανε....
Βασικά, έχεις δίκιο!!! Από την Αναγέννηση εώς σήμερα είναι ζήτημα αν πέντε από τους καλλιτέχνες όλων αυτών των χρόνων είχαν αναγνώριση και κοινωνική καταξίωση από το ευρύ κοινό! Φυσικά, αυτό πρέπει να το θυμόμαστε και να είμαστε πιο επιεικείς με τα σύγχρονα έργα που βλέπουμε στις γκαλερί. Αφού, μπορεί να κρίνουμε τον επόμενο Van Gong...
Σχετικά με αυτά που έχει γράψει ο dekostas έχω να πω ότι είναι φυσικό να μην αρέσει σε όλους η δουλεία ενός καλλιτέχνη... από την άλλη οι αμυγδαλιές ήταν προφανώς ένα θέμα που αγαπούσε και τον πάθιαζε. Άρα, ήταν λογικό να θέλει να σχεδιάζει ξανα και ξανά κάτι που του άρεσε. Επίσης ας μην ξεχνάμε ότι ο ζωγράφος μας λάτρευε τα λουλούδια...
Τα λουλουδια είναι ενα θέμα που το συναντάμε πολύ στα έργα του Van Gong. Άνθη αμυγδαλιάς, ηλιοτρόπια, ίριδες, πασχαλιές κ.α. Λουλούδια που παρατηρούσε κατά την παραμονή του στο άσυλο του Σεν Ρεμί.
Τα λουλούδια ηρεμούσαν τον Van Gong και σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει έχουν και θεραπευτικές ιδιότητες... Προφανώς ο άνθρωπος αυτός είχε κατάλαβει ότι τα λουλούδια τον γαλήνευαν και μόνος του προσπαθούσε να γιατρέψει τον εαυτό του...
Τα λουλούδια ηρεμούσαν τον Van Gong και σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει έχουν και θεραπευτικές ιδιότητες... Προφανώς ο άνθρωπος αυτός είχε κατάλαβει ότι τα λουλούδια τον γαλήνευαν και μόνος του προσπαθούσε να γιατρέψει τον εαυτό του...
θα μπορούσαμε να πούμε οτι τα λουλούδια ήταν το γιατρικό του, ήταν η αυτοίαση απέναντι στο πρόβλημα του...
Τελικά, όμως πιο ήταν το πρόβλημά του; Ποιος ήταν ο λόγος που μπήκε στο άσυλο; Και γιατί τελικά όταν βγήκε από αυτό αυτοκτόνησε;
Το οτι δεν μπορεί να σε καταλάβει κανείς, να σε εκτιμήσει, να σε αγαπήσει είναι μεγάλο πρόβλημα. Αυτα όλα σε συνδοιασμό με τον αδύναμο χαρακτήρα του και την κακοτυχία που τον διέτρεχε τον οδηγησαν στην διαγνωσμένη τρέλα.
Οι συγκυρίες και γεγονότα στη ζωή του όπως το ότι είχε πάντα οικονομικά προβλήματα και τον συντηρούσε ο αδερφός του, είχαν ως αποτέλεσμα να νιώθει πάντα υποτελής και ανελεύθερος... Πιστεύω όμως ότι τελικά η αυτοκτονία του ήταν η υπέρτατη πράξη ελευθερίας και όχι παράδοσης... Δεν νομίζω ότι έκανε αυτή την επιλογή τυχαία και λόγο αδυναμίας, αλλά αντίθετα συνηδειτά και έχοντας απόλυτη επίγνωση της πράξης του!
Ο ΒανΓκογκ ειναι ενας πολυ καλοσ ζωγραφος! Τον θαυμαζω ιδιαιτερα και εκτιμω πολυ το εργο του. Ο τροποσ που χειριζεται το χρωμα ειναι συγκλονιστικος! Απο τους καλυτερους καλλιτεχνες που εχουν περασει απο την Ιστορια της Τεχνης!!
Συμφωνώ μαζί σου Νεφέλη!!! Πρόκειται για μία καλλιτεχνική ιδιοφυία!! Ήταν ένα άνθρωπος ξεχωριστός από κάθε άποψη, που ξε[ερνούσε κατά πολύ την εποχή του!
Σήμερα πολύ μιλούν ασχολούνται και αρέσκονται στο να δημιουργούν χώρους με ethnic στιλ. Από πού μπορεί να ξετρύπωσαν αυτό το στιλ οι interior designers; Ο Van Gong ήταν ο πρωτεργάτης αυτού του στιλ μια και σε πολλούς πίνακες του υπάρχουν ταπετσαρίες με ιδεογράμματα, γκέισες, λουλούδια της Άπω Ανατολής κ.τ.λ..
Ο Van Gong ήταν ένας άνθρωπος μοναχικός. Μία κοπέλα από τη Θεσσαλονίκη έγραψε ένα ποίημα και το αφιέρωσε στους μοναχικούς ανθρώπους αυτόυ του κόσμου που απελπισμένα προσπαθουν να μοιάσουν στους άλλους... Θεώρησα ότι ταιριάζει παρα πολύ με τον καλλιτέχνη που σχολιάζουμε και για αυτό και το παραθέτω παρακάτω.
FOR THE LONELY PEOPLE
Πολύ σκοτεινά τα νερά που κολυμπάω,
Κι απότομη η πλαγιά που ανεβαίνω.
Πατώ από πέτρες σε γαρύφαλλα κι από ουρανό σε θάλασσα...
Μα ξεμακραίνει ο νους από τα γήινα,
Κατεβαίνει η μελωδία από ψηλά,...
Όλα για αυτόν που περπατά με το κεφάλι χαμηλά.
Ξεχειλίζουν οι στερεμένες πηγές από κρασί,
Λουλουδιάζει ο ήχος του σιρόκου απ’ τις Σειρήνες,
Μαγεύει η θαλασσινή αύρα τα σύννεφα...
Όλα για αυτόν που διασχίζει δακρύζοντας την Κοιλάδα του Θανάτου.
Κοίταξε πως το φως αγκαλιάζει το σκοτάδι,
Πως η αμμουδιά αγαπά την πέτρα,
Πως το Κόκκινο ταιριάζει με το Μαύρο.
Έτσι ζει και αυτός που παλεύει για τους άλλους...
Όπως ο αέρας τυλίγει το κοριτσίστικο κορμί,
Όπως τα αρμυρά χτένια ξεπλέκουν τα μαλλιά,
Όπως ο αφρός γλυκαίνει το πιοτό...
Έτσι και ο πόνος ομορφαίνει την Ψυχή...
Μα Ψυχή έχουνε λίγα πράματα...
Η Μάνα που κοιτάζει το παιδί,
Η Προσευχή που κάνει ο άρρωστος,
Η Ελευθερία που κοιτά ο φυλακισμένους...
Όλα για αυτόν που ξεψυχά προσπαθώντας για το Άπιαστο,
Όλα για αυτούς που ξύπνοι κυνηγάν το Όνειρο,
Όλα για αυτούς που αγωνίζονται χωρίς να λογαριάσουν κόπο,
Όλα για αυτούς που δίνουν τη πνοή τους για τον Σκοπό,
Όλα για αυτούς που κλαίνε τα χαμένα παιδικά οράματα,
Όλα για όσους δακρύζουν για τη ζωή ενός σπουργιτιού,
Για όσους φοβούνται και όμως τολμούν,
Για όσους δεν είναι ρεαλιστές αλλά ακροβατούν,
Για όσους παίζουν με πραγματικότητα και τρέλα,
Για όσους αποτυγχάνουν και όμως συνεχίζουν,
Για όσους θέλουν να μοιάσουν με «κιθάρες»,
Για αυτούς που «βλέπουν» το παρελθόν και σχεδιάζουν το παρόν,
Για αυτούς που κοιμούνται με προσκεφάλι βράχους...
Για όλους αυτούς, θα ‘μαι ‘κει...
Υπόσχομαι...!
Ένα ποίημα που συναντούμε έχει μια γλυκιά μελαγχολία.
Μια μελαγχολία που διακατείχε και το ζωγράφο. Ένα ποίημα στο οποίο εμφανίζονται μέσα λουλούδια αγαπημένο θέμα του ζωγράφου το οποίο ζωγραφίζει πολύ συχνά. Στο ποίημα γίνεται λόγος για εξαρτήσεις, συσχετίσεις, αντιθέσεις, το κόκκινο ταιριάζει με το μαύρο, η αμμουδιά αγαπά την πέτρα, το φως αγκαλιάζει το σκοτάδι. Όλα συμβαίνουν στο ζωγράφο ως εξής εξαρτάται και ζει μέσα από την δημιουργία ζωγραφικών έργων. Εξαρτάτε από την φιλία των ανθρώπων την αναζητά αλλά ποτέ δεν την αποκτά. κινείτε μεταξύ ζωής και θανάτου.
Πραγματικά ο "αέρας" που διαπνέει το ποίημα, όπως και τον περίφημο ζωγράφο είναι μελάγχολικός... Δεν είναι όμως καθόλου υποτονικός, πρόκειται για έναν ύμνο για όλους τους ανθρώπους, για τον κάθε έναν μας ξεχωριστά που πολέμα και αγωνίζεται για το Όμορφο , το Απλό, το Καλύτερο... Φυσικά, στον αγώνα μας αυτό, συνήθως έχουμε και απώλειες... Στο ζωγράφο μας η απώλεια ήταν η ίδια του η ζωή.
Πολυ μου άρεσε η χρήση της λεξεις "αέρας"
Ο έναστρος ουρανός του Βαν Γκογκ είναι ένα απο τααγαπημενα μου. Όποιος είχε την τύχη να δει τον πίνακα από κοντά και να τον παρατηρήσει, νοιώθει να χάνεται σε ένα μαγικό νυχτερινό κόσμο χωρίς καμιά δόση υπερβολής και ρομαντικοτητας...
Η επιδίωξη του καλλιτέχνη είναι να εκφράσει τα συναισθήματα τα οποία νοιώθει, ελπίζοντας ότι ο θεατής θα διεγερθεί και θα τα νιώσει επίσης. Ο Van Gong δεν ασχολείται με την πραγματικότητα όπως αυτή εμφανίζεται αλλά με την εσωτερική του φύση και με τα συναισθήματα που του προκαλεί το θέμα. Για να επιτύχει αυτούς τους σκοπούς, το θέμα συχνά παραμορφώνεται, διαστρεβλώνεται, τέλος πάντων αλλάζει, με σκοπό να συμπιέσει την συναισθηματική εμπειρία στην πιο έντονη και συμπυκνωμένη μορφή της.
Αυτό σημαίνει οτι οι εξπρεσιονιστές έχουν τελείως διαφορετικό κώδικα
καλλιτεχνικής έκφρασης απο την ακαδημαϊκή σχολή του ρεαλισμού.Καθώς και διαφορετικούς στόχους. Δεν τους απασχολεί η απεικόνιση της πραγματικότητας αλλα το να εκφράσουν τον εσωτερικό τους κόσμο: Αυτό γίνεται χρησιμοποιώντας άλλα μέσα, όπως
παραμόρφωση του αντικειμένου, εκφραστική έντονη πινελιά, χρήση του χρώματος και της πινελιάς για να εκφράσουν την εσωτερική διάθεσή τους και όχι να απεικονίσουν πειστικά το αντικείμενο που ζωγραφίζουν.
Βασικό χαρακτηριστικό των εξπρεσιονιστών καλλιτεχνών ήταν η τάση να παραμορφώνουν την πραγματικότητα στα έργα τους, αδιαφορώντας απέναντι σε μια πιστή και αντικειμενική αναπαράσταση της.Και ο Van Gong εξπρεσιονιστής είναι, οπότε είναι και επόμενο να διακρίνεται από αυτά τα στοιχεία. Συχνά ο εξπρεσιονισμός διακρίνεται και από μια έντονη συναισθηματική αγωνία, χαρακτηριστικά μάλιστα μπορούμε να πούμε πως ελάχιστα εξπρεσιονιστικά έργα έχουν χαρούμενη διάθεση. Σύφωνα με του ειδικούς και ο ζωγράφος μας ανήκει ακριβώς σε αυτήν την κατηγορία...
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΖΕΣΤΗ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ ΝΑ ΦΟΙΛΟΣΟΦΗΣΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΝ ΓΚΟΝΓΚ.....ΠΑΩ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ.ΒΥΕ
P.I ΜΑΖΕΨΕ ΤΑ ΜΠΟΓΑΛΑΚΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΦΥΓΑΜΕ...
Ε,περίμενε που θα πάμε; Και η εργασια του Καμμά; Τι γίνεται εεεεε....;
Καλά η τελευταία μέρα που βρισκόμαστε πριν το μάθημα είναι... Τι θα παρουσιάσουμε αύριο?????
Καλά φυτουκλάκι (μηγκές, ορτανσία, καμέλια, κισσέ κτλ.) μην άγχος η έχει 24 ώρες μπορούμε να πάμε για μπάνιο και μετά όντας δροσισμένοι να ξεκινήσουμε την εργασία….
Πλακα πλακα με ολα αυτα τα λουλουδια που σε παρομοίασα θα μπορουσες να είσουν ένας απο τους πινακες του Βαν.
Ε, όχι και φυτουκλάκι...!!! Λουλουδάκι, ναι... Άντε, καλά θα σου κάνω το χατήρι και θα παμε για μπανιο. Και αυχαριστώ για οτ κοπλιμάν... Ο Van Gong είναι ο αγαπημένος μου ζωγράφος...
ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΥΤΑ ΤΟΥ JARDAN MAΣ.
Πλακίτσα - πλακίτσα, φθάσαμε τα 51 σχόλια... Ουάου!!!!!
Μπορόυμε να συνεχίσουμε τη "δοσίμολογία" ή να σταματήσουμε!!!! Τι επιλέγεις τελικώς;
ΟΚ ΑΝΥΠΟΜΩΝΩ ΝΑ ΜΟΥ ΜΑΘΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ...
Καλά, ε, είναι φοβερό παιχνίδι!!! Δε το συζητάω θα σου αρέσει πολύ ! Κοίτα τους κανόνες που σου έστειλά μόλις τώρα...
ειναι σουπερ!!!!!
Κοίτα να μάθεις τους κανόνες και γαι να σου δίνω "δόσιμους"... Αντε και τελειώνουμε για φέτος ... Είσαι και τυχερός που δε θα φορτωθείς πολλούς!!!!
Καλά, αλλά δεν είναι και απαραίτητο να μου "δώσεις" τους πάντες τώρα...
θα το σκεφτώ... Αλλά μάλλον δεν τη γλιτώνεις τώρα... Πάντως μην ανησυχείς δε μένει και πολύς καιρός, θα φύγουμε και για οτ καλοκαίρι..
Άντε, επειδή σε βλέπω που δεν αντέχεις ας πάμε για μπάνιο... και καλό μας καλοκαίρι τώρα... Τέλος και με αυτή την εργασία...
Δημοσίευση σχολίου